1. Usiądź na brzegu milczenia, a przemówi do ciebie Bóg.
2. Nie ma, nie było i nie będzie żadnego człowieka, za którego nie cierpiałby Chrystus.
3. Słowo w żłobie kwiliło jako nie umiejące mówić dziecię, bez którego niema byłaby cała mowa ludzka.
4. Współczuj biednemu kaznodziei i módl się za niego, aby swoimi małymi ustami starał się powiedzieć rzeczy wielkie.
5. Oto trzy przymioty konieczne do tego, kto chce głosić słowo Boże: należyta wiedza, dar mowy i życie potwierdzające głoszoną naukę.
6. Miej wielką, szczerą i nieustającą pobożność wobec Maryi. Gdybyś wiedział, ile warte jest to oddanie, nie zamieniłbyś go na żadne złota świata.
7. Medytacja polega na zastanawianiu się w obecności Boga i dlatego szatan czyni wszystko, aby odciągnąć od niej duszę. Diabeł dobrze wie, jak skuteczny jest ten środek w postępowaniu w cnotach.
8. Od samego Zesłania Ducha Świętego Kościół przyjął jako pierwszorzędną zasadę działania, otrzymaną od Założyciela, objawiania Jezusa Chrystusa i Jego Ewangelii tym, którzy ich nie znali.
9. Jak nierozważne słowo wprowadza w błąd, tak nieroztropne milczenie pozostawia w błędzie tych, którzy mogliby poznać prawdę. Czymże jest dla pasterza lęk przed mówieniem prawdy, jeśli nie ucieczką w milczenie?
10. Pan Jezus, podczas publicznej działalności, odsuwa się od Matki i zwraca się do Boga Ojca. Matkę natomiast samą kieruje na duchową pustynie i kontemplację. Pustynię, na której Maryja może tylko z daleka iść za Synem poprzez modlitwę i rozważania.
