1. Strach przed krzyżem jest naszym wielkim krzyżem.
2. Bogu nie są potrzebne naczynia ze złota, ale dusze, które byłyby ze złota.
3. Niech poszczą wasze oczy. Oczy są nazywane oknami, przez które do duszy wchodzi szatan.
4. Jedynie w niebie poznamy, jaki dług mamy wobec ubogich, ponieważ z ich powodu mogliśmy mocniej kochać Boga.
5. Do należytego wykonania obowiązków kapłańskich konieczna jest większa wewnętrzna świętość, niż jej wymaga nawet stan zakonny.
6. Wielkim nieszczęściem jest to, że zaniedbujemy uciekanie się do tego Boskiego pokarmu, aby przebyć pustynię życia. Jesteśmy na równi z osobą, która umiera z głodu obok suto zastawionego stołu.
7. Jezus nosi imię, które sprawia, że drżą demony, radują się Aniołowie, zawierzają się ludzie, to nasz Zbawiciel. Czcijmy Jego imię, wzywając je często z pobożnością, zwłaszcza w niebezpieczeństwach.
8. Narodzenie Chrystusa nie było dziełem konieczności, ale mocy. Było sakramentem miłosierdzia i przywróceniem zbawienia człowiekowi. Zamieszkanie Stwórcy w stworzeniu, Boga w ciele, nie jest poniżeniem Boga, ale wywyższeniem człowieka.
9. Nie możemy sprawić, żeby nasza modlitwa była lepsza. To nie my o tym decydujemy. Dobra modlitwa to dar Boga. My możemy tylko zdecydować, że modlitwy będzie więcej. Zadbajmy więc, by modlitwy w naszym życiu było więcej, a Pan Bóg zadba o to, by uczynić ją lepszą
10. Opatrzność Boża sprawia, że w żadnym okresie nie brak Kościołowi takich pasterzy dusz, którzy, posłuszni tchnieniu Ducha Świętego, nie wahają się pójść na drogę, ponieważ takim sposobem życia wielu ludzi bywa łatwiej nawracanych z bezdroży błędów i występków na poprawne i owocne tory życia.