1. Ludzie mnie wywyższyli, a Bóg mnie uniżał.
2. Gdyby grzesznicy znali dobrego Boga, nigdy by go nie obrażali.
3. Zapewne dlatego pozwala On, aby na ziemi wzgarda była ich udziałem, że sam ją wybrał dla siebie.
4. Jedynie cierpiąc, możecie dawać owoce na ziemi, i te cierpienia będą koroną, którą Pan wam przeznaczył.
5. Nie mamy nic cenniejszego do ofiarowania Bogu niż dobrą wolę. Dobra wola jest początkiem każdego dobra i matką wszystkich cnót.
6. Kiedy się kogoś słusznie upomni, trzeba na tym poprzestać. Biec za zasmuconą, by ją pocieszać, to znaczy zrobić jej więcej złego niż dobrego.
7. Nieraz usłyszałam jak mówiono, że nie spotka się duszy czystej, która by kochała bardziej niż dusza pokutująca. Jakże chciałabym zadać kłam tym słowom!
8. Odmawianie różańca kosztuje mnie więcej niż używanie narzędzi pokutnych. Muszę zadawać sobie gwałt, by rozmyślać o tajemnicach różańcowych, nie mogę skupić myśli.
9. Bóg dał mi zrozumieć, że są dusze, na które w miłosierdziu swoim czeka nieznużenie, którym udziela swego światła stopniowo, toteż strzegłam się bardzo, by nie wyprzedzić Jego godziny.
10. Gdy uklękniesz przed spowiednikiem, wyobraź sobie, że jesteś na Kalwarii u nóg ukrzyżowanego Jezusa, którego Przenajdroższa Krew spływa na ciebie strumieniami, aby cię oczyścić z twoich nieprawości.
