1. Wszyscy, których kocham, uczestniczą w moim krzyżu.
2. Szczęśliwa nieumiejętność! Od jakiego wielkiego zła mnie ona uchroniła!
3. Żeby poznać Jezusa trzeba ruszyć się z miejsca i szukać ludzi, w których On mieszka.
4. Są myśli duszy, które niepodobna przełożyć na język tej ziemi, gdyż natychmiast tracą swój sens ukryty i Niebiański.
5. Człowiek jest czymś więcej niż tylko elementem świata materialnego, jest – jak mawiał K. Wojtyła – duchem ucieleśnionym.
6. Boże po stokroć święty, mocny i uśmiechnięty […] dzisiaj, gdy mi tak smutno, i duszno, i ciemno – uśmiechnij się nade mną.
7. Ufam, że Dobry Bóg wysłuchał modlitwy, skoro dał natchnienie, by ją do Niego skierować w intencji jednego z Jego cierpiących członków.
8. Na modlitwę nigdy nie jest za późno. Powiedz tylko: Boże, jeszcze nie zdążyłem pomodlić się za tę osobę, tę sytuację, w tej intencji, więc modlę się teraz. Proszę, wysłuchaj jej… w swoim czasie.
9. Znakomitym środkiem do tego, aby nauczyć się dobrze modlić, jest upokorzenie samego siebie i wiedza o własnej niegodności tak wielkiego daru. Trzeba całkowicie rzucić się Panu w ramiona, aby On nauczył nas modlić się.
10. Nie wolno mylić charyzmatyków z mistykami. Mistycy to ludzie rzeczywiście święci, natomiast charyzmaty nie są związane ze świętością i często otrzymują je ludzie grzeszni. To dowód na to, że charyzmaty są dane dla wspólnoty, a nie dla jednego człowieka. Chociaż wiadomo – im ktoś jest bliżej Pana Boga, tym skuteczniej posługuje charyzmatem.
