1. Kto nie ma w życiu misji, jest najuboższy ze wszystkich.
2. Krzyż nie jest znakiem, którym Bóg dodaje zapału, lecz znakiem, którym nas otrzeźwia.
3. Rozmawiaj z ludźmi, jakby widziany przez Boga; z Bogiem rozmawiaj, jakby słuchany przez ludzi.
4. Miłość ma dwie nogi, wyrastają one z miłości Boga i miłości do ludzi. Nie kuśtykaj, ale biegnij na nich obu do nieba.
5. Duch rozszerza perspektywę misji Kościoła. Nie wolno nigdy zacieśniać horyzontów ewangelizacji, ale trzeba je otwierać na całą ludzkość.
6. Wszystkie dobra Pana przychodzą do nas przez ręce Maryi. Jest prawie niemożliwe udać się do Jezusa, jeżeli nie przychodzi się przez Maryję.
7. Prawdziwy miłośnik powinien mieć niezmienną, raz na zawsze z Oblubieńcem swoim umowę, że cały należy do Niego, że w niczym już nie będzie szukał siebie.
8. Nie można oddzielać życia duchowego od cielesnego. Pan udowodnił mi, że mogę Go prosić o cokolwiek. Wiele cielesnych chorób ciała ma swoje korzenie w chorobach naszej duszy.
9. W obliczu wątpliwości Jan idzie wprost do Jezusa. Nie poddaje się pokusom, nie wchodzi z nimi w dialog, lecz idzie do źródła, stawia pytanie właśnie Jezusowi: Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?
10. Kiedy dwie rzeki spotykają się, wówczas w ten sposób łączą swój bieg, iż mniejsza traci swe imię, a przyjmuje imię większej. Podobnie dzieje się, gdy Duch Święty przybywa do duszy, aby się z nią zjednoczyć. Trzeba więc, aby dusza, która jest mniejsza, zatracała swe imię, a zdała się zupełnie Duchowi Świętemu.
