1. Bóg daje nam pokarm, ale go już nie gotuje.
2. Bóg nie potrzebuje naszych dzieł, lecz jedynie naszej miłości.
3. Wszystko to, co nie prowadzi cię do Boga, jest przeszkodą. Wyrwij to i odrzuć daleko.
4. Nie myśl, że błogosławieństwo uwolni cię od cierpień i przeciwności, czyż przyjmując je nie czynisz znaku krzyża?
5. Chcecie wyśpiewać chwałę Bogu? Sami bądźcie tym, co śpiewacie. Jesteście Jego pieśnią pochwalną, gdy wasze życie jest dobre.
6. To przez Ducha Świętego mamy udział w Bogu. Przez uczestnictwo w Duchu Świętym stajemy się uczestnikami Boskiej natury. Dlatego ci, w których mieszka Duch Święty, są przebóstwieni.
7. Ludzie nie wierzą w Boga i nie chodzą do Kościoła wcale nie dlatego, że Kościół jest taki czy inny, tylko dlatego, że nie widzą różnicy w zachowaniu, tych którzy do niego chodzą, a tymi, którzy nie chodzą.
8. Jezus Chrystus jest świadkiem, towarzyszem i autorem naszych cierpień. Widzi zło, które cierpisz, cierpi zło, które znosisz. Gdybyśmy mieli tyle światła na zrozumienie korzyści, która dla nas z tego płynie, prosilibyśmy go o same przeciwności.
9. Kiedy człowiek jest chory łatwo wyobraża sobie, że jego życie jest nieużyteczne. A jeśli nie może się modlić ani spełniać innych dobrych uczynków, niech się przekona, że jego cierpienia i jego pobożne pragnienia są tak samo godne jak tysiące modlitw i dobrych uczynków spełnionych w czasie, kiedy był zdrowy.
10. Bóg próbuje człowieka, aby ten mógł doświadczyć, co się kryje w jego sercu. I mógł wzrastać. Próba Boża jest po to, aby człowiek odkrył, co może. Czasem człowiek nisko się mierzy i Bóg, wystawiając go na próbę, mówi: „Zobacz, ile potrafisz!”. Te Boże działania są po to, by móc odkryć, że z Bożą pomocą możemy naprawdę bardzo wiele, o „wiele więcej niż prosimy czy rozumiemy.
