1. Matka Święta o każdym pamięta.
2. Nawet przez posługę ludzi niepozornych Bóg przemawia swobodnie.
3. Ludzie ze świata martwią się, kiedy mają krzyż, chrześcijanie martwią się wtedy, gdy go nie mają.
4. Niech zadrży cały świat i niech rozraduje się niebo gdy na ołtarzu w rękach kapłana jest Chrystus, Syn Boga Żywego.
5. Dusza bez przewodnika, choćby miała cnotę, jest jak węgiel rozpalony, pozostawiony sobie; i raczej będzie ostygała, niż się rozpalała.
6. Dziś niewiasta katolicka powinna stać się żołnierzem, ale żołnierzem Chrystusa Króla ukrytego w tabernakulum, werbować dla niego dusze i serca ludzkie.
7. Kościół jest jakby wielką łodzią płynącą po morzu tego świata. Gdy uderzają weń liczne fale doświadczeń, nie wolno jej porzucać; trzeba natomiast kierować.
8. Osiągamy Mądrość wówczas, kiedy wierzymy w Niewidzialnego nawet nie rozumiejąc. Bóg jest Niewidzialny, i dlatego trzeba weń wierzyć, chociaż w pewnie sposób może Go dostrzec czyste serce.
9. Jakże wielką radość ma matka, kiedy widzi pierwszy uśmiech swego dziecka. Taką samą radość odczuwa zawsze Bóg, kiedy widzi z wysokości nieba grzesznika, kiedy zaczyna modlić się do Niego całym sercem.
10. Jezus w swojej dobroci pragnie nawiedzić tych, którzy doznają pokus i utrapienia, aby w obliczu trudności uchronić ich przed upadkiem. Gdy śpisz i serce twoje nie czuwa, Jezus odchodzi nawet nie pukając. Jeśli czuwa twoje serce, wtedy puka i prosi, byś Mu otworzył.
