1. Tam, gdzie panują podziały i gniew, tam Bóg nie mieszka.
2. Pierwszym ubóstwem narodów jest nieznajomość Chrystusa.
3. Nigdy nie może zaistnieć przepowiadanie bez pomocy Ducha Świętego.
4. Wszyscy potrzebują Komunii świętej. Dobrzy, aby pozostać dobrymi i źli, aby stać się dobrymi.
5. Uzdrowienie nie polega na powrocie do stanu sprzed choroby – czyż Jezus nie miał śladów ran po zmartwychwstaniu?
6. Ten, kto czci Najświętszy Sakrament, często przystępuje do Komunii świętej, odwiedza Jezusa w tabernakulum, ma pewny zastaw swojego wiecznego zbawienia.
7. Bóg pozwala na trudy swoich wybranych, pragnie zniszczyć w nich winę, coraz bardziej ich uniżyć, wystawić na próbę ich cnotę i uczynić z nich przykład cierpliwości.
8. Gdybyśmy zabiegali w ogóle o niebo tyle samo, co w codzienności za chlebem i innymi troskami życia, to nie musielibyśmy się martwić o to, czy aby na pewno się tam wszyscy spotkamy!
9. Pewne jest, że milczenie szkodzi niekiedy głosicielowi, ludowi zaś – zawsze. Ci, którzy zostali nam powierzeni, opuszczają Boga, a my milczymy; pogrążyli się w nieprawościach, a my nie wyciągamy pomocnej ręki.
10. Dzisiaj Ewangelia musi być głoszona światu, w którym jeden człowiek na czterech jest Chińczykiem, dwóch na trzech jedzą wystarczająco, jeden człowiek na trzech żyje w systemie komunistycznym, jeden chrześcijanin na dwóch nie jest katolikiem.
