1. Nie można spotkać Pana i milczeć.
2. Zapłatą za egoizm jest samotność. Zapłatą za grzech jest śmierć.
3. Czy jesteśmy blisko, czy daleko, Ty, Panie, nigdy się nie oddalasz. Zawsze pozostajesz blisko nas.
4. Gdy człowiek chce być Bogiem, zabija w sobie człowieka i nie zmieniając się w Boga, staje się zwierzęciem.
5. Jedynie w niebie poznamy, jaki dług mamy wobec ubogich, ponieważ z ich powodu mogliśmy mocniej kochać Boga.
6. Nie trać czasu na myśleniu o przeszłości. Jeśli wykorzystałeś ją dobrze, chwal za to Boga. Jeśli źle, odczuwaj do niej odrazę i ufaj dobroci Ojca niebieskiego
7. Nie zadowalajcie się mówieniem: jestem chrześcijaninem! Ale żyjcie tak, żeby można było o was powiedzieć: widziałem człowieka kochającego Boga z całego serca i zachowującego Jego przykazania.
8. Nadejdzie taki moment, kiedy wszystko wydawać się będzie stracone, a wszelkie wysiłki nadaremne; stanie się tak dlatego, by poddać próbie wiarę i ufność sprawiedliwych, nastąpi wtedy szczęśliwy początek całkowitego odrodzenia.
9. Święci czerpali swoją zdolność do miłowania bliźniego zawsze na nowo ze spotkania z Chrystusem Eucharystycznym, a to spotkanie nabierało swego realizmu i głębi dzięki jej posłudze innym. Miłość Boga i miłość bliźniego są nierozłączne: są jednym przykazaniem. Obydwie te miłości jednak czerpią życie z miłości pochodzącej od Boga, który pierwszy nas umiłował.
10. Cóż za niespodziewany widok zobaczymy podczas sądu w dniu ostatecznym, w czasie objawienia zamysłów wszystkich serc! Jak odmiennymi od tych, jakimi wydają się być teraz, okażą się wówczas ludzie! Jak ostatni będą pierwszymi a pierwsi ostatnimi! Wówczas ci, których świat podziwiał, będą poniżeni, a którzy doświadczali niewiele szacunku, będą wywyższeni. Wówczas okaże się, że ci, którzy poruszali sprawami tego świata, którzy podtrzymywali sprawy Kościoła, bądź wpływali na powodzenie imperiów, nie są wielkimi i mocnymi; nie ci, których imiona są znane w świecie, lecz pokorni, pogardzani naśladowcy Baranka.
