
1. Miłość karmi się ofiarą.
2. A my chcielibyśmy cierpieć ochoczo, wielkodusznie… Jakież to złudzenie!
3. Panie jedynie na Ciebie się zdaję, Ty trzymasz w rękach cały wszechświat i wszystkie stworzenia.
4. Największym zaszczytem udzielonym duszy przez Boga nie jest to, że daje jej wiele, lecz to, że wiele od niej żąda!
5. Komunia nie jest dla świętych, a dla tych, którzy chcą stać się święci. Leki podaje się chorym, jak słabym daje się jeść.
6. Dla swych zaufanych przyjaciół, dla swej Matki, nie czynił cudów, zanim nie wypróbował ich wiary. Ale po próbie – jakaż nagroda!
7. Najważniejszą godziną jest zawsze ta obecna! Najważniejszym człowiekiem jest zawsze ten, który akurat stoi przede mną! Dziełem najkonieczniejszym jest zawsze miłość!
8. Kto chce czegoś innego niż Chrystusa, nie wie, czego chce; kto szuka czegoś innego niż Chrystusa, nie wie, czego pragnie; kto pracuje, a nie działa dla Chrystusa, nie wie, co czyni.
9. Czyż Jezus nie jest wszechmocny? Czemuż zatem mówi ‘Proście Pana żniwa…’. Dlatego, że Jezus kocha nas miłością tak niepojętą, że chce, abyśmy współpracowali z Nim w dziele zbawienia dusz. Nie chce nic uczynić bez nas.
10. Musisz zapłacić wysoką cenę za duchowe łaski. Lepiej nie mieć żadnych; potem jesteś w całkowitych ciemnościach. Jeśli za tymi drzwiami byłaby Matka Najświętsza, nie prosiłbym Jej, by weszła. Za wszystko trzeba zapłacić… moimi łzami serca, a potem łzami ciała.