1. Bóg chętnie każdego obdarza, nie czyniąc nikomu wyrzutów.
2. Aby cierpieć w pokoju, wystarczy chcieć tego wszystkiego, czego chce Jezus.
3. Prawdziwa miłość nie wyczerpuje się nigdy. Im więcej dajesz, tym więcej ci jej zostaje.
4. Jeden akt miłości Bożej uczyniony w czasie nieurodzaju więcej jest wart niż sto czynów w czasie czułości i pocieszenia.
5. Człowiek sprawiedliwy nie potrzebuje niczego się lękać, gdyż całe stworzenie jest do jego usług. Sprawiedliwy jest więc jakby u siebie.
6. Panie, wstrząśnij moim zniewolonym życiem! Otwórz drzwi mojego serce. Chcę Cię dziś wielbić, chcę doświadczyć Twego Królestwa choć na minutę!
7. Prawdziwy apostoł szuka okazji do głoszenia Chrystusa słowem, czy to niewierzącym, by ich przyprowadzić do wiary, czy to wierzącym, by ich pouczyć, umocnić, zachęcić do gorliwego życia.
8. Pozbawiajcie się zawsze jakiejś części waszych dóbr, dając je z czystym sercem ubogiemu. Bóg nie tylko odda to wam na tamtym świecie, ale jeszcze i na tym, ponieważ nie ma rzeczy, która bardziej nie przyczyniałaby się do rozkwitu dóbr doczesnych, jak jałmużna.
9. Prawdziwe nabożeństwo do Maryi nigdy nie przysłania ani nie umniejsza wiary i miłości do Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela, jedynego pośrednika między Bogiem a ludźmi. Zawierzenie Matce Bożej jest szczególnie pewną drogą, wypróbowaną przez wielu świętych, prowadzącą do wierniejszego naśladowania Pana.
10. Kościół rośnie, napełniony pociechą Ducha Świętego, który jest jego duszą. On sprawia, że wierni prawdziwie rozumieją naukę i tajemnicę Chrystusa. Jak w początkach Kościoła, tak i dzisiaj On działa w każdym głosicielu Ewangelii, jeśli tylko poddaje się Jego kierownictwu. On podsuwa mu słowa, jakie tylko On jeden może poddać, usposabia serca słuchaczy, aby otwarli się na przyjęcie Ewangelii i na głoszone Królestwo.