# 147 KROPELKA

Kategorie Spiritual

1. Bóg czasem nawiedza zbłąkaną duszę nakazem, czasem karą, a czasem cudem.


2. Tam, gdzie jest Duch Boży, jest i Kościół. Oddalić się od Kościoła znaczy odrzucić Ducha.


3. W Tobie jednej, o Maryjo, bez porównania bardziej uwielbiony stał się Bóg niż we wszystkich świętych swoich.


4. Boże, wejrzyj, że nie rozumiemy samych siebie, że sami nie wiemy, czego chcemy, i oddalamy się nieskończenie od tego, czego pragniemy.


5. Takie morze darów ma człowiek, a jednocześnie wystarczy jedna kropelka czegoś, czego nie ma, by nie zauważać tego bezkresnego morza.


6. Jeżeli chcę, pragnę Komunii Świętej, czemu jej nie przyjmuję? Przecież sam widok lekarstwa na półce w aptece jeszcze nikogo nie uzdrowił.


7. Jest to zupełnie naturalne, aby chcieć współżyć przed małżeństwem, ale jest też zupełnie oczywiste, iż prawdziwa miłość wymaga zawarcia małżeństwa.


8. Bardzo często pytają mnie, kiedy znikną głód i ubóstwo na świecie, a ja odpowiadam: Kiedy ty i ja zaczniemy się dzielić. Im więcej mamy tym mniej dajemy; im mniej mamy, tym więcej możemy dać.


9. Nigdy nie słyszałem, aby jakiś heretyk nawrócił się siłą elokwencji czy wyszukanego wywodu, ale za to słyszałem, że nawrócił się łagodnością. Prawdą jest, że cnota ta jest silna w zdobywaniu ludzi dla Boga.


10. Obrazom nie oddaje się czci religijnej ze względu na nie same jako na rzeczy, ale dlatego, że prowadzą nas ku Bogu, który stal się człowiekiem. A zatem cześć obrazów jako obrazów nie zatrzymuje się na nich, ale zmierza ku temu, kogo przedstawiają.