1. Nic nie jest tak dobre dla duszy jak posłuszeństwo.
2. Całe życie musisz się przemieniać w takiego człowieka, jakim cię pomyślał Bóg.
3. Jesteśmy odpowiedzialni za czynione zło, ale również za dobro, którego nie czynimy.
4. Boska dobroć nie tylko nie odrzuca skruszonych dusz, ale wyrusza na poszukiwanie dusz zatwardziałych.
5. Nie mogą walczyć w obronie wiary dzielnie i we właściwy sposób ci, którzy lękają się jeszcze wyzbyć dóbr ziemskich.
6. Póki nie jesteśmy pewni, że nasze sumienie jest obciążone ciężką winą nie należy zaprzestawać przyjmowania Komunii świętej.
7. Aby czynić dobro, wystarczy mieć odrobinę odwagi, być gotowym na przyjęcie jakichkolwiek upokorzeń, nie upokarzać nikogo, być zawsze kochanym.
8. Techniczne środki ewangelizacji są dobre, ale choćby były absolutnie doskonałe, nie zastąpią cichego tchnienia Ducha Świętego. Również najlepsze przygotowanie głosiciela nie da wyniku bez Niego.
9. Chcesz, aby świątynia była piękna? Nie zaśmiecaj swej duszy brudem grzechu. Chcesz, aby lśniła blaskiem, pamiętaj, że Bóg pragnie, aby twa dusza nie była mroczna. Podobnie jak ty wchodzisz do kościoła, tak Bóg pragnie wejść do świątyń twej duszy.
10. Bóg z miłością kontempluje czystą duszę, daje jej wszystko to, o co ona prosi. I jak mogłaby oprzeć się dusza, która żyje tylko dla Niego, przez Niego i w Nim? Ona szuka Go, a Bóg się jej pokazuje, wzywa Go, a On przychodzi i jest jedno z Nim. Ona krępuje Jego wolę.