1. Największą pychą grzeszy ten, kto chce innych nauczyć pokory.
2. Kto oddał się Chrystusowi, może zginąć, ale nie może być zwyciężony.
3. Nie pytaj człowiecze dlaczego ty cierpisz, lecz dlaczego cierpiał Syn Boży.
4. Nie możemy żyć przeszłością. Kiedy nią żyjemy, w naszym życiu nie mogą się spełnić Boże zamiary.
5. Jesteśmy świadkami zaciętej walki między civitas Dei a civitas diaboli, która współcześnie toczy się zawzięcie jak nigdy.
6. Nie czynienie zła to zbyt mało, to jakbyśmy mieli drewno i nie rozpalali ognia. Tylko ten jest cnotliwy, kto powstrzymuje się od zła i czyni dobro.
7. Zdarza się niekiedy, że zły duch wzbudza w nas wielkie i wspaniałe pragnienia, abyśmy, nimi się uwodząc, zaniechały tego, co byśmy mogli uczynić dla chwały Bożej.
8. Nasze oczy stanowią bramę, przez którą wchodzi dobro i zło, światło i ciemność. Dlatego należy strzec tej bramy przed pokusami, postępami i zasadzkami nieprzyjaciela.
9. Przywiązanie się do naszej własnej mądrości, nawet jeśli zakłada sobie ona cele same w sobie wspaniałe, jest być może największą przeszkodą w poddaniu się Duchowi Świętemu.
10. Podwójny zysk otrzymujemy z modlitwy, którą odmawianym za dusze czyśćcowe. Po pierwsze skracamy tym biedakom mękę, a po drugie wielka jest zasługa, za którą Pan zamierza nam odpłacić, kiedy do Niego pójdziemy.
